ŞİİRİN MEVSİMİ
Şiir neden sevilmez, bilmemi istedi Tanrı
Saklamanın sebebi yok, çıplak olmanın da.
Yürüyen bir bulut; ağır, kırılgan -
"Çare yok" dedi, çitleri bildirdi Tanrı
Kırık bir beyazlık, ne arar kirpiğimde
Nedir bu yanan, bu imtihan?
Sesler… ya deniz ya yağmur
Sararır resimler akşam melteminde.
"Zamanla ayartılır” dedi Tanrı,
“Gezginler/zenginler… günün en kor saatinde.”
Şiir neden sevilmez, duymak istedi Tanrı,
Koral bir ezgi alır gider, deniz fenerine
Mum ışığıdır dibine gölgesini veren:
(Dökülmüş yapraklara dokundu Tanrı)
“Verilmez" dedi, "güneş, şiirin mevsimine.”
Kış olur, korunur, içimde bu büyüyen.
Nefesimden yazgılıyım, buğulu rüyalara!
Sararan resimler sığmaz kefene -
“Merhemin zamandır” dedi Tanrı.
Yıllar geçer… şiir yaşlı kalmasın diye.
Deniz Atay
20/06/2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder